Door: Daphne van Cauter
We genieten op de eerste dag al van de meest kleurrijke en wonderlijke landschappen.

Na mijn eerdere reizen voor Talisman ga ik voor het eerst samen met mijn man Tjerk en dochtertje Fleur (13 maanden) naar het prachtige land Namibië. Zonder dat Fleur het in de gaten heeft wordt dit haar eerste grote avontuur!

Ik zet Fleur in het veilige autostoeltje en we gaan onderweg in onze comfortabele en ruime Hyundai IX35 4x2. We zijn nog maar enkele kilometers onderweg als we de eerste apen al langs de kant al op palen zien zitten. We rijden door de heuvelachtige streek en genieten op de eerste dag al van de meest kleurrijke en wonderlijke landschappen.

Als we langs de weg een groot bord met daarop een afbeelding van een luipaard zien, weten we dat dit de afslag naar Okonjima Plains Camp moet zijn; onze eerste overnachtingsplek.. Okonjima is de thuisbasis van The AfriCat Foundation dit is dan ook de beste plek voor een cheetah en luipaard safari in heel Namibië! De stichting wordt gerund door de familie Hansen en zij hebben een rehabilitatieprogramma voor jachtluipaarden, wilde honden, hyena's en cheetah’s. Daarnaast geven ze voorlichting over het belang van deze roofdieren aan zowel passerende reizigers als de lokale bevolking. In het Okonjima Game Reserve kunt u deze deze prachtige roofdieren in hun natuurlijke omgeving te zien! Er geldt hier een minimumleeftijd van drie jaar, maar omdat het hier een inspectiereis betreft, mogen we hier met Fleur toch een nacht verblijven. Onze junior suite is werkelijk van alle gemakken voorzien. Twee grote, comfortabele bedden staan in het midden van de suite met panoramisch uitzicht op de omringende vlaktes. Fleur gaat op haar immense bed liggen en valt onmiddellijk in slaap.

De volgende morgen krijgen we een rondleiding over het terrein en uitgebreide uitleg over het werk van de stichting. Dan is het tijd voor het echte werk: we bekijken de cheetahs vanuit een observatiepost. De gids maakt lokgeluiden en al vrij snel komen ze onze kant op. Fleur heeft ze meteen in de gaten en begint net als de gids lokgeluiden te maken, heel grappig!! We nemen rustig de tijd om deze prachtige, ranke en elegante dieren te bekijken en en als we vertrekken blijft Fleur zwaaien tot ze niet meer te zien zijn.

Nu is het tijd voor een bezoek aan het jachtluipaard! Ook hier hebben ze weer rekening gehouden met kinderen en een veilige ‘hide’ gemaakt vanwaar we het snelste landdier ter wereld kunnen bewonderen. We hebben een uitstekend uitzicht op dit prachtige dier met zijn lichtgele vacht met ronde, zwarte vlekken. Fleur is ook hier enthousiast aan het zwaaien, maar de indrukken eisen hun tol en het wordt tijd voor haar slaapje. En weer valt ze als een blok in slaap zodra ze op haar kingsize bed gelegd wordt.

We verlaten Okonjima en rijden noordwaarts naar Etosha Nationaal Park. Rijdend door dit prachtige ruige en ongerepte natuurgebied voel ik me de koning(in) te rijk. We bepalen zelf wanneer we rijden en kunnen de reis aanpassen aan het ritme van Fleur. Onderweg stoppen we in Otjiwarongo om eten en drinken in te slaan voor de lange rit. Je verwacht het niet zo diep in Afrika, maar de supermarkt is ontzettend groot. Je kunt hem vergelijken met de Amerikaanse mega malls, waar alles ook in grote uitvoeringen leverbaar is. Voor Fleur vinden we alles wat we nodig hebben en de sortering is zelfs flink groter dan in onze eigen supermarkt thuis!!

Hier vandaan rijden we in ongeveer 4,5 uur naar Andersson’s Camp in Etosha Nationaal Park. We worden we zeer hartelijk ontvangen en kijken meteen onze ogen uit: In de waterhole voor de lounge is het een komen en gaan van zebra’s en wrattenzwijnen die in harmonie rondlopen en gezamenlijk water drinken. Voor hun vertrek nemen de wrattenzwijnen nog een extra modderbad waarna ze in de bush verdwijnen. We hadden een beetje pech want gisteravond hadden ze hier nog een uiterst zeldzame witte neushoorn op bezoek gehad! Extra spannend is de fantastische ‘hide’ vanwaar je heel dichtbij de waterpoel kunt komen. Ideaal voor zowel Fleur als Tjerk, die een passie voor fotografie heeft.

Een buggy is op de smalle paadjes met losse steentjes geen ideaal vervoermiddel, maar eenmaal aangekomen in onze "family unit" voelen we ons helemaal senang: twee canvas tenten verbonden door een loopbrug met precies in het midden een tafel met vier stoelen met een prachtig uitzicht. Ideaal voor een gezin met kinderen. Onze Fleur houden we toch liever bij ons in de tent in haar campingbedje. De tent is opgebouwd met veel natuurlijke materialen zoals steen, hout en canvas doeken. De badkamer vind ik geniaal: een bad dat tussen vlonders geplaatst is met daarboven een douche die aan een boomtak bevestigd is. De wand is gemaakt van gestapelde stenen en je kunt hier vanaf ooghoogte naar buiten kijken.

’s Avonds bij het diner komt het personeel kennismaken met Fleur. Het is al snel duidelijk dat onze kleine meid geniet van alle aandacht en ons zelfs even helemaal vergeet. Ze laat zich gewillig meevoeren voor een wandelingetje en Tjerk en ik genieten van een heerlijk glas wijn en het waanzinnige uitzicht op de verlichte waterhole. We zien dat ze met Fleur aan het zingen en dansen zijn bij het kampvuur en Fleur kiert met hoge tonen mee. Het is net alsof ze elkaar kunnen verstaan!

De volgende ochtend kijkt Fleur voortdurend om zich heen of ze iemand ziet rondlopen en zodra ze iemand ziet begint ze gelijk weer te kieren en te lachen. Het personeel komt om de haverklap langs om weer even met haar te ‘praten’. Ze zijn hier echt dol op kinderen!!

Vervolgens maken we een gamedrive door Etosha Nationaal Park. In de open jeep hebben we een prima uitzicht over de vlaktes en ook Fleur kan alles goed zien. We zijn nog niet eens in het park als we de eerste giraf tussen de struiken zien opdoemen. Fleur roept gelijk weer oooh oooh en wijst met haar vinger. Heerlijk om haar zo te zien genieten! Ook wij kijken onze ogen uit: we zien olifanten, zebra’s, springbokken en nog veel meer. Via de walkie talkie verneemt de chauffeur dat er een witte neushoorn gesignaleerd is, maar die speurtocht levert helaas niets op. Overweldigd door alle indrukken laat Fleur jengelend weten dat ze het wel weer welletjes vindt. Tijdens de terugrit naar Andersson’s Camp valt Fleur in de jeep tussen ons in in slaap! Over welk dier zal ze nu aan het dromen zijn?

Items uit dit reisverslag