Geplaatst op

T ijdens mijn reizen naar “Safari Afrika” geniet ik steeds weer van al het wild. Van imposante olifant tot vliegende termiet en prachtige paradijsvogel tot hyena: elk dier heeft haar bijzonderheden. Heerlijk om deze dieren in hun natuurlijke omgeving te zien! Ik krijg er geen genoeg van. Hoe bijzonder de “gewone” dieren ook blijven, soms is het nog mooier om naar “speciale” dieren te zoeken.

Ik zit op het puntje van mijn stoel en luister gespannen verder

Een oerdier

Tijdens mijn laatste reis krijg ik deze kans! Ik ben in het Tswalu Kalahari Game Reserve, een prachtig gebied in het westen van Zuid-Afrika, op de grens met Botswana.
Dit enorme gebied is het thuisland van vele bekende wildsoorten, zoals wrattenzwijn, giraffes en stokstaartjes. Sommige met een unieke Kalahari ”look”, zoals de Kalahari leeuw met donkere manen.
Bovendien is dit de plek waar je bijzondere diersoorten ziet, zoals aardvark en aardwolf.
Zelf ga ik graag op zoek naar het schubdier! Dit prehistorische schepsel spreekt tot mijn verbeelding. Hij houdt van koel weer en is vooral in de schemering en het donker actief. Bovendien leeft hij in een hol onder de grond. Kortom: moeilijk te spotten en des te groter mijn wens om hem te zien!

Op zoek

Bij aankomst in The Motse vraagt gids Chris naar mijn interesses en natuurlijk noem ik het schubdier. Hij gaat de uitdaging aan en maakt een plan. De volgende dag zijn we op ochtend game drive als we onderzoekster Wendy tegenkomen. Chris vertelt haar over mijn interesse en vraagt haar waar we het beste kunnen zoeken. Wendy vertelt ons over haar werk met de schubdieren en geeft aanwijzingen waar we een hol kunnen vinden. Ze vertelt dat het door de regen nu koeler is dan gebruikelijk in deze periode van het jaar. Daardoor heb ik misschien het geluk dat het schubdier eerder (en dus in het licht) zijn hol verlaat.

’s Middags gaan we op pad. Ik geniet tijdens de game drive van de prachtige omgeving. De heuvels met bergzebra’s, het rode zand waar stokstaartjes rondscharrelen en als klap op de vuurpijl een roedel wilde honden. Mijn dag kan al niet meer stuk!
Dan moeten we opschieten, de zon begint te zakken. Dit is hét moment dat het schubdier zijn hol verlaat op zoek naar eten! We rijden richting het hol en laten de auto op het pad staan.
Chris en onze tracker lopen richting het hol, terwijl ik benieuwd in de auto blijf wachten. Via de radio volg ik de stand van zaken. Ze hebben het hol gevonden; yes! Ik zit op het puntje van mijn stoel en luister gespannen verder. Een tijdje hoor ik niets. Dan weer geluid….. Chris heeft sporen gevonden en ziet dat het schubdier al uit zijn hol is.
Balen; we hebben hem gemist! Ik zak met een zucht terug in mijn stoel.
Hoewel een stemmetje in mijn hoofd fluistert “dit is de natuur…..!” ben ik licht teleurgesteld.
Na een tijdje is Chris terug bij de auto en bevestigt wat ik zojuist al op de radio hoorde. Hij kan het schubdier niet vinden, hoewel hij wel de sporen ziet. De kans dat we het schuddier zien wordt kleiner naarmate de schemering vordert. Chris geeft de moed nog niet op en zoekt contact met Wendy om te vragen of ze bereidt is te komen helpen.

Dezelfde golflengte?

Dit schuddier draagt een zender waardoor Wendy hem kan volgen voor haar onderzoek. Ze komt naar ons toe en heeft een kleine antenne bij zich. Hiermee vangt ze het signaal van de zender op. Ik verlaat de auto en volg haar gespannen. Zou het dan toch….? Af en toe staan we stil om goed te luisteren. Ik hoor niets….. Wendy wel en een stukje verder legt ze een vinger op haar lippen “sstt..” en wijst daarna naar haar oor. Ja! Nu hoor ik het ook! En zacht tokkend geluid.
Met haar andere vinger wijst ze naar een struik. Langzaam zie ik een spitse snuit vanuit de struik tevoorschijn komen. Het tokkende geluid volgt hem; de takjes van de struik over zijn harde, bewegende schild. Het schubdier vervolgt zijn pad op zoek naar voedsel. Af en toe steekt hij zijn snuit in de grond op zoek naar mieren. Van ons trekt hij zich niets aan. Wij volgen hem voorzichtig te voet. Wauw! Wat een bijzonder dier; zo uit Jurrasic Parc weggelopen en vlak voor mijn voeten.
Een takje blijft tussen zijn schubben zitten. Hij rolt zich op tot een bal en probeert met zijn pootjes de irritatie weg te krijgen. De glimlach rond mijn mond, veroorzaakt door dit guitige gezicht, verdwijn weer snel bij het ruiken van de geur die zich verspreidt. Bah, wat een lucht! Het schubdier markeert zijn territorium en loopt daarna weer rustig verder.
We volgen hem nog een tijd in het licht van onze zaklamp, want inmiddels is het volledig donker.
Nog een laatste blik op dit speciale dier waarna we terug gaan naar onze auto. Fijn dat onze tracker precies weet waar die staat, want inmiddels heb ik geen idee meer waar we zijn.
In de auto terug naar de lodge kijk ik op naar de prachtige hemel vol sterren en droom ik nog even terug naar het schuddier. Wauw wat een mooie ervaring op deze prachtige plek!

Meer informatie over het Tswalu Kalahari Game reserve? Neem contact op met Karin via mail@talisman.nl of bel op 088-7755900.