N
a een paar dagen in het zuiden van Rwanda en in Kigali te hebben doorgebracht, is het tijd voor safari! Ik heb ontzettend veel zin om een paar dagen in de bush te verblijven en ben erg benieuwd naar Akagera National Park en Magashi Camp. Akagera is een park dat in ontwikkeling is. Magashi Camp, mijn accommodatie voor de komende nachten, is pas een paar maanden open en de dieren moeten dan ook nog wennen aan de aanwezigheid van mensen. Maar de sightings de afgelopen maanden zijn veelbelovend dus ik kijk er enorm naar uit.
Een baby gorilla komt naar mij toe en aait me over mijn arm, wauw. Wat een unieke ervaring!
De rit vanuit Kigali naar de gate van het park duurt ongeveer 3 uur. Het leuke aan reizen door Rwanda vind ik dat je echt door Afrika reist. Dus je ziet onderweg veel van het lokale leven. Kinderen die naar je zwaaien, mensen aan het werk op de rijstvelden, bananenplantages, dorpjes, motortaxi’s... alles komt voorbij.
Vanaf de gate van het park heb ik al een game drive naar Magashi Camp. Onderweg zie ik veel zebra’s, topi’s, waterbokken en impala’s. Ook zie ik twee Roan antilopen en een heleboel bijzondere vogels. Het landschap is werkelijk schitterend; groene heuvels, rode aarde en wat verder het park in zie ik Lake Rwanyakazinga verschijnen. Dan komt ook Magashi Camp in zicht, een nieuw tentenkamp van onze partner Wilderness Safaris. Het kamp is mooi ingericht, met oog voor detail en traditionele Rwandese kenmerken. De tenten zijn comfortabel en kijken uit op het meer. Voor mijn tent liggen wat nijlpaarden in het water en op de achtergrond verschijnt een hele kudde buffels. Ik zou met gemak de hele middag op mijn veranda kunnen zitten en genieten van het uitzicht.
Tijdens de game drives deze dagen word ik niet teleurgesteld. Je moet hier wat meer moeite doen om dieren te zien, maar daar tegenover staat dat je telkens dat fantastische landschap en uitzicht hebt. En misschien nog wel belangrijker; Magashi Camp ligt in een privéconcessie in Akagera. Je komt dan ook hooguit een ander voertuig van Magashi tegen, maar zelfs dat heb ik niet meegemaakt. De hele wildernis voor jezelf, beter kan eigenlijk niet.
Onze gids Jason is een topper. Tijdens de verschillende game drives zien we dan ook veel bijzondere dieren, die totaal niet gestresst zijn wat bijzonder is omdat de concessie nog niet zo lang geopend is. We zien de Magashi leeuwentroep; 11 stuks met een paar jongen en een prachtig mannetje met mooie manen. Verder zien we olifanten, giraffen, waterbokken, impala’s, nijlpaarden, veel vogels en bijzondere kleine dieren zoals een elephant shrew, water mongoose en genet kat. Maar ook een luipaard mag niet ontbreken. Rondom Magashi Camp zijn in de afgelopen tijd al 16 verschillende luipaarden geteld, een bijzonder hoog aantal. Voor de afwisseling is het ook leuk om een boottocht te ondernemen. Vanaf het water heb je toch een heel ander perspectief. Drinkende olifanten, gigantische krokodillen, kuddes buffels, zeer zeldzame silver monkeys ook tijdens de boottocht hebben we geluk!
Tussen de game drives door is het heerlijk vertoeven in het kamp. Ik voel me hier direct thuis en je merkt dat iedereen, management en staff, gelijk is. Een hele fijne sfeer! Ik word ontzettend in de watten gelegd met heerlijke maaltijden en drankjes. Er is zelfs tijd voor een duik in het zwembad.
Helaas is het na twee dagen tijd om afscheid te nemen. Ik vertrek in stijl; per helicopter. Vanuit de lucht zie ik de laatste kuddes olifanten en buffels onder me verdwijnen. Ik vlieg naar het noorden van Rwanda, naar Musanze. Dit is de uitvalsbasis voor een volgend hoogtepunt van mijn reis, de gorilla tracking in Volcanoes National Park. Maar voordat het zover is, bekijk ik de komende dagen eerst nog een paar prachtige accommodaties. Singita Kwitonda Lodge & Kataza House, Sabyinyo Silverback Lodge en Bishops House.
Het landschap in het noorden van Rwanda is groen, de grond is hier het meest vruchtbaar en dit gebied is dan ook het dichtstbevolkt van het land. Het lijkt hier ook meer ontwikkeld. Er worden hier veel aardappels geteeld en je ziet dan ook regelmatig mannen op hun fiets met 300 kg aardappels erop, die berg op en berg af gaan.
Ik heb het geluk dat ik een nacht in Bisate Lodge mag verblijven. De aankomst is al erg mooi, je ziet de lodge op een heuvel liggen. Bij aankomst staat een gedeelte van de staff te zingen en trommelen en word ik hartelijk welkom geheten. Bisate Lodge is uniek, qua bouwstijl en inrichting. En het uitzicht op de Karisimbi en Bisoke vulkanen is prachtig. Wat een fantastische plek! Werkelijk alles klopt hier, tot in de allerkleinste details.
En dan is eindelijk de grote dag aangebroken; de dag van de gorilla tracking! Om 5.15 wordt ik gewekt. Na een heerlijk ontbijt krijg ik alle benodigde spullen van Bisate Lodge aangemeten. Beenkappen, handschoenen, regenjas, lunchbox. Ik ben er klaar voor! Om 07.00 uur moet ik bij het hoofdkantoor van de Rwanda Development Board zijn. Daar komt iedereen die vandaag de tracking gaat doen samen. Het is er al druk en in de mensenmassa zie ik ineens een bekend gezicht... Louis van Gaal. We worden allemaal ingedeeld in groepen van 8 personen. We hebben een vrouwelijke gids en na wat uitleg over de gorilla familie die we gaan bezoeken (Amahoro) rijden we naar het startpunt van de tracking. Daar staan dragers klaar en voor ongeveer 10 dollar nemen zij je rugzak mee tijdens de tracking.
We gaan op pad, de eerste 20 minuten lopen we door een dorpje en plantages totdat we bij de parkgrens komen. We hebben geluk want voordat we echt het park in gaan zien we al een golden monkey door de bomen slingeren. Bij de parkgrens wordt er contact gelegd met de trackers. Goed nieuws: de gorilla familie is gevonden en ze zijn ongeveer 45 minuten tot een uur lopen bij ons vandaan. Dat is dus dichtbij! De tracking gaat geleidelijk aan door dichte begroeiing met af en toe een prachtig uitzicht op de vulkanen. We zijn een half uurtje bezig als er voorin de groep wat rumoer ontstaat. We moeten plotseling snel aan de kant en al gauw blijkt waarom. Er komt ineens een gorilla het pad op, om op nog geen meter afstand van me weer de struiken in te verdwijnen. Heel bijzonder en onwerkelijk deze eerste ontmoeting, de gorilla’s zijn dus dichter naar ons toe gekomen. We laten onze rugzakken achter, alleen camera’s mogen mee, en gaan dan op zoek naar de rest van de gorilla familie. Echt een fantastisch moment als we ze zien, er zit een silverback op een bamboebos te eten en vlak daaronder zit een prachtig vrouwtje. Het uur dat volgt is bijna onwerkelijk, ik had niet verwacht dat ze zo dichtbij zouden komen. Het is een hele mooie groep met 2 silverbacks, vrouwtjes, tieners, baby’s (zelfs een pasgeboren baby van nog geen dag oud). De baby’s zijn ontzettend schattig, de tieners wat ondeugend. We kruipen door de bosjes en zijn op een gegeven moment helemaal omringd door gorilla’s. Voor me, achter me en zelfs boven me. Een baby komt naar mij toe en aait me over mijn arm, wauw. Wat een unieke ervaring, en soms ook een beetje spannend als ze naar je toe komen rennen. Het uur vliegt voorbij... ik vind het lastig om afscheid te nemen en op de terugweg voel ik me best wel emotioneel. Wat een prachtige ervaring en wat een voorrecht dat ik dit heb mogen meemaken.
Een laatste hoogtepunt van mijn reis is de Kwita Izina ceremonie. De afgelopen dagen ben ik een paar keer langs het terrein gekomen waar de ceremonie gehouden wordt, het is een heel gebeuren. Het lijkt bijna een soort festival met verschillende tenten, een groot podium en duizenden Rwandezen die hiervoor naar Musanze zijn gekomen.
Kwita Izina is een belangrijk evenement om wereldwijd aandacht te vragen voor het behoud van de berggorilla’s. Dit is alweer de 15e editie en het gaat goed met de gorilla’s, inmiddels is het aantal gestegen naar 1004. De president zal vandaag ook aanwezig zijn. Er volgen een heleboel toespraken, prachtige optredens van zangers en dansers en natuurlijk waar het echt om draait: het geven van de namen. Een aantal beroemdheden die dit jaar een babygorilla een naam mogen geven zijn Louis van Gaal, Tony Adams, Noami Campbell, Ronan Donovan (wildlife fotograaf van National Geographic), Marco Lambertini (de CEO van WWF), rapper Ne-Yo en nog meer. Dit jaar zijn er 25 babygorilla’s geboren; allemaal krijgen ze een prachtige naam met een bijzondere betekenis. Ik vind het een hele interessante dag en ook weer bijzonder dat ik dit heb mogen meemaken. Hiermee is mijn reis door Rwanda helaas ook ten einde gekomen. Tijd om naar huis te vliegen, met een tussenstop van een uurtje in Entebbe. Zodra we opstijgen val ik al in slaap. Wat was dit een indrukwekkende, bijzondere, prachtige reis...