Geplaatst op

S tranden zijn verleidelijk. De grens tussen land en zee heeft op veel mensen een magische aantrekkingskracht. Ik houd ook van stranden, hoewel ik zeker geen “strandklopper” ben. En het Talisman dna zit in mijn genen, dus ik ben allergisch voor grote drukte. Ik gun ieder zijn Zandvoort of Scheveningen, maar aan mij is het niet besteed. Op mijn reispad heb ik mooie stranden mogen ervaren op veel plaatsen in de wereld. Soneva Kiri in Thailand, The Nam Hai in Vietnam en Sofitel So op Mauritius zijn een paar zeer fraaie en exotische voorbeelden die mijn uitgesproken goedkeuring konden wegdragen.

Ik ben misschien in wat hoger sferen geraakt door de bedwelmend mooie omgeving, maar dit is geloof ik de allerlekkerste vis die ik ooit gegeten heb!

Plage Blanche

Vandaag neem ik u mee op misschien wel mijn mooiste strandervaring ooit: mijn expeditie naar Plage Blanche, in het zuiden van Marokko. Plage Blanche ligt op ongeveer 200 kilometer ten zuiden van Agadir en is de grens tussen de Sahara en de Atlantische oceaan. Een volstrekt niemandsland, waar je eigenlijk alleen in konvooi over heen kunt. Ik logeer in Sidi Ifni in het pension van Patrick en samen met Hassan de gids en Said, de chef gaan we zuidwaarts in een robuuste fourwheel drive. Hassan heeft als ‘postbode’ gewerkt in dit gebied en maakte de rit die wij vandaag gaan maken jaren lang op bijna dagelijkse basis. Maar hij bezorgde veel meer dan alleen post. Hij was de enige schakel tussen dit deel van de kust en de rest van de wereld en zorgde ook voor de fouragering van de vissers die dit deel van de kust bevolken en met simpele netten proberen de dagelijkse kost bij elkaar te vangen. Zo nam hij ook de gevangen vis mee terug naar de markt van Sidi Ifni. Onlangs heeft hij een ‘’carriereswitch’’ gemaakt en organiseert hij tochten door Zuid Marokko. Als er iemand is die deze ongerepte kust kent is hij het wel.

Na een rit door heuvels en over zandpaden rijden we door een rivier en hebben we de komende ruim 50 kilometer de Sahara aan onze linkerhand en de Atlantische Oceaan aan de rechterkant. Dit uitzicht delen we alleen met de ontelbare hoeveelheden vogels die door dit onbekende motorisch geraas worden opgeschrikt. Een magische rit.

Onderweg stoppen we bij een visser die speciaal voor ons zijn net ophaalt en daar een zeer fraaie vis uit tevoorschijn tovert.

We vervolgens onze rit en komen aan bij een kleine nederzetting met een geweldig uitzicht over het omringende landschap.

Simpel als kenmerk van het ware. Said gooit houtskool op het zand, steekt het aan en maakt een heerlijke salade, een onmisbaar deel van elke Marokkaanse maaltijd! De vis wordt schoongemaakt, besprenkeld met olijolie en voorzien van peper en zout en wordt op het rooster gelegd. Hoe eenvoudig. Ik ben misschien in wat hoger sferen geraakt door de bedwelmend mooie omgeving, maar dit is geloof ik de allerlekkerste vis die ik ooit gegeten heb.

Heerlijk van smaak en precies goed gegaard, krokant van buiten en sappig van binnen. Als er dan nog een fraai gekoelde en buitengewoon smakelijke Marokkaanse wijn tot verhoging van de feestvreugde wordt geopend, kan ik niet anders dan concluderen dat dit een toplunch is!!

Na de lunch gaan we weer richting Sidi Ifni. Eerst over het strand waar we een groepje Fransen tegenkomen die de weg zijn kwijt geraakt. Hassan stipelt een route voor ze uit waardoor ze toch ter bestemder plaatse aankomen.

Wij vervolgen onze weg door een indrukwekkend berglandschap, waar Hassan de grenzen van het kunnen van zijn machtige auto opzoekt. Tot… hij er net over heen gaat en een luide knal het ontegenzeggelijk bewijs vormt van een lekke band.

Normaal gesproken is het vervangen van een wiel niet heel erg gecompliceerd, maar dit is andere koek. Een band van dergelijke omvang vervangen terwijl de auto verre van ‘waterpas’ staat is geen sinecure. Hassan is echter niet onder de indruk en gaat aan de slag. Hij heeft al voor veel hete vuren gestaan en lost ook dit probleem in een half uurtje op. Hierna vertrekken we huiswaarts en tegen zonsondergang komen we weer aan in Sidi Ifni, en ben ik de mooiste stranddag van mijn leven rijker.