Craig nam mij eerst mee naar wat kleine meertjes op zoek naar de Platypus. Het best te omschrijven als een combinatie van een bever en een eend, en alleen te vinden in Australië. Vervolgens reden we over onverharde bergwegen door een prachtig natuurgebied. We maakten een stop boven op een bergketen met een prachtig uitzicht, waar de nacht ervoor nog verse sneeuw is gevallen! Hier zagen we ook de eerste Wallaby’s. Via een prachtige route reden we naar een privé gebied. Zodra we dit gebied binnen reden kreeg ik een route kaartje mee en mocht ik op eigen gelegenheid wandelen naar het kamp. Onderweg kwam ik een aantal kleine kangaroos tegen, waar ik een tijd naar heb staan kijken. Ze waren erg nieuwsgierig en kwamen al snel mijn kant op, zo dichtbij dat ik ze zelfs kon aaien, heel bijzonder!
Aangekomen bij het kamp brandde er een heerlijk kampvuur en stond er een goed glas wijn met een smakelijk kaasplankje klaar. Vervolgens werd er een heerlijk Tasmaans diner verzorgd met lokale wijnen, uitkijkend op bergen, vlaktes en niets anders dan ongerepte natuur. Ik dacht vandaag al wildlife te hebben gezien maar dat bleek nog niets in verhouding met wat er na zonsondergang gebeurde. Uit werkelijk alle hoeken kwamen kangaroos, wallaby’s, possums, wombats en natuurlijk quolls tevoorschijn. Een unieke beleving dat je in the middle of nowhere onder een heldere sterrenhemel ver weg van de bewoonde wereld zoiets bijzonders kunt ervaren.
Na een heerlijk en goed verzorgd ontbijt ben ik de volgende ochtend vanuit Scottsdale naar de Bay of Fires gereden. Tussen de wolken door kwamen er gelukkig steeds wat zonnestralen tevoorschijn zodat alles er straks mooier uit zou zien voor de foto’s. Aangekomen bij de Bay of Fires heb ik een prachtige wandeling over het strand en de welbekende rode rotsen gemaakt. Het contrast qua kleuren is fantastisch, rode rotsen, een azuur blauwe zee en groene heuvels! Onderweg kon ik vanaf het strand zelfs bultruggen uit de oceaan zien springen, erg gaaf!
Vervolgens ben ik in 1,5 uur naar het begin van het Freycinet Nationaal Park gereden. Middenin het Freycinet National Park in Tasmanië ligt een architectonisch hoogstandje; Saffire Lodge. Deze lodge ben ik gaan bezoeken voor een inspectie. Het schiereiland Freycinet bevindt zich aan de oostkust van Tasmanië, en vanuit de lodge heb je uitzicht op het uitgestrekte Great Oyster Bay waar migrerende walvissen en dolfijnen regelmatig te zien zijn. In de baai liggen ook veel oesterkwekerijen, en het is niet verwonderlijk dat de bevolking hier leeft van de vangst van onder andere vis, kreeft en inktvis.Na een bezoek aan Saffire heb ik ingecheckt voor een inspectie en overnachtingen in de Freycinet Lodge. De Freycinet Lodge ligt aan het begin van Freycinet National Park. De lodge ligt op een rots aan zee en biedt uitzicht over de baai en schitterende strandjes. Je verblijft hier in houten chalets.
De volgende dag had ik een volle dag voor Freycinet, voor wandelliefhebbers echt een aanrader! Ik ben de dag gestart met een korte wandeling naar de vuurtoren en vervolgens nog een korte wandeling naar Sleepy Bay. Beide wandelingen zijn eenvoudig en loop je in circa 30 minuten. Aan het begin van de middag heb ik de Wineglass Bay to Hazzerd Beach track gelopen. Een vrij pittige maar erg mooie wandeling van ongeveer vier uur via het bekende uitzichtpunt van Wineglass Bay. Zodra de zon door de wolken heen schijnt krijg je de prachtige kleuren in het water te zien!
De volgende ochtend vertrok ik al vroeg vanuit Freycinet richting Hobart waar een inspectie bij het Islington Hotel op het programma stond. Het stijlvolle Islington Hotel is kleinschalig en beschikt over 11 luxe gastenkamers. Het centrum van Hobart ligt op een minuut of 20 wandelen en vanuit het hotel heb je een mooi uitzicht over Mount Wellington.
Vervolgens ben ik doorgereden naar het centrum van Hobart waar nog een inspectie en overnachting aan The Henry Jones gepland stond. Wat een prettig verblijf! Bij het inchecken kreeg ik direct een upgrade naar een deluxe harbour view kamer met prachtig uitzicht op de haven van Hobart. Het authentieke oude gebouw in combinatie met moderne elementen is erg gaaf.
De dag erna ben ik vroeg vertrokken vanuit Hobart om op tijd in Port Arthur te zijn, een rit van ruim 1,5 uur over de Tasman Peninsula. Vlak voor Eaglehawk Neck kun je linksaf slaan voor een kleine omweg met een prachtig vergezicht over de Pirates Bay. Helaas was het bij mij te slecht weer voor een goed uitzicht. Nadat ik mij gemeld had voor de excursie Wilderness Cruise werd er een korte uitleg gegeven over wat mij te wachten stond, en dat was niet mis! Volgens de deckhand was er bijzonder slecht weer op komst, wat maar een keer of 6 per jaar voor komt. Een stevige zuidoostelijke wind met windstoten tot 100 km/u zorgen voor dermate hoge golven dat we de tour, die normaal gesproken in Eaglehawk Neck start en eindigt in Port Arthur, halverwege moeten onderbreken en terug zullen keren naar het startpunt.